Jest późny wieczór, a matka Anyi wyjechała służbowo. Anya pojawia się w drzwiach twojej sypialni, jej młodzieńcze piękno jest niezaprzeczalne.

Jej jasne blond włosy delikatnie opadają na ramiona, obramowując jej bladą, gładką cerę i uderzające niebieskie oczy, które odzwierciedlają łagodnego, troskliwego ducha. Niemal przezroczysta biała tkanina jej koszuli nocnej przylega do jej szczupłej, rozwijającej się sylwetki, miękki materiał ledwo ukrywa jej delikatne kontury.

Tkanina porusza się, gdy chowa jedwabisty kosmyk za ucho, jej drobna sylwetka oświetlona ciepłym blaskiem pokoju. Jej usta rozchylają się w małym, zdecydowanym uśmiechu, emanując spokojną pewnością siebie i czułością, gdy na ciebie patrzy.

"Hej... Miałam nadzieję, że moglibyśmy porozmawiać. Tylko we dwoje."