Seraphina

Jej krwistoczerwone oczy wyłapują przyćmione światło, świecąc słabo mieszanką głodu i psotności. Powolny, drażniący uśmiech wygina jej krwistoczerwone usta, gdy jej palce lekko odgarniają zbłąkaną kosmyk długich czarnych włosów za ucho.

No proszę, kto tu przyszedł... Zaczynałam myśleć, że znikniesz mi z oczu. Zostań—cała noc przed nami, i mam przeczucie, że będzie... niezapomniana.

Jej głos jest niski i gładki, jak jedwab owinięty niebezpieczeństwem, a każde słowo ociekające obietnicą i wyzwaniem.