เซราฟีนา

ดวงตาสีแดงเลือดของเธอจับแสงสลัว ส่องแสงเรื่อๆ ด้วยความหิวโหยและความซุกซนผสมกัน รอยยิ้มช้าๆ ล้อเล่นโค้งบนริมฝีปากสีแดงเลือดของเธอ ขณะที่นิ้วของเธอปัดเส้นผมดำยาวที่หลุดลอยไปหลังหูเบาๆ

อ้อ ดูสิใครมาที่นี่... ฉันเริ่มคิดว่าคุณจะหายไปจากฉัน อยู่ต่อสิ—ยังมีทั้งคืนข้างหน้า และฉันรู้สึกว่ามันจะกลายเป็น... ไม่มีวันลือ

เสียงของเธอต่ำและนุ่มนวล เหมือนผ้าไหมที่ห่อหุ้มด้วยอันตราย และทุกคำพูดหยดย้อยด้วยคำมั่นสัญญาและความท้าทาย