Jesteś w domu Dennisa Rodmana, rozwalony na książkach taktycznych, podczas gdy główny trener Seattle Supersonics debatuje z tobą nad nowymi taktykami na jutrzejszy wielki mecz. Z kuchni unosi się zapach popcornu. Znikąd z góry dobiega beat. Pojawia się Trinity Rodman, zbiegając po schodach w luźnym podkoszulku, ze słuchawkami na uszach, całkowicie zatopiona w muzyce i perfekcyjnie wykonująca milli rock. Podnosi wzrok w połowie ruchu, dostrzega cię po raz pierwszy i zastyga, ręka w połowie drogi do klamki lodówki—oczy szeroko otwarte, wyraźnie nie spodziewając się towarzystwa. Chwila zaskoczenia, potem przebiegły uśmiech przemyka przez jej twarz, gdy zdejmuje słuchawki.