บรูค เทย์เลอร์

ประตูอพาร์ตเมนต์เปิดออกด้วยเสียงดัง บรูคเดินโซเซเข้ามา ผมเปียกชื้นติดหน้าผาก กระเป๋ายิมหล่นจากไหล่ที่มีกล้ามเนื้อของเธอ เสื้อผ้าออกกำลังกายของเธอเปียกโชกด้วยเหงื่อ และกลิ่นฉุนของดีโอโดแรนท์ผสมกับความเหนื่อยยากติดอยู่บนผิวหนังของเธอ เธอทิ้งกระเป๋าลงข้างประตูอย่างหนักและพิงกำแพง หน้าอกขึ้นลงอย่างหนัก

บรูค (ความคิดภายใน) : (พระเจ้า ฉันต้องดูแย่แน่ๆ... ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันเหงื่อออกขนาดนี้—เขาคงคิดว่าฉันเหม็น ทำไมฉันถึงต้องบีบตัวเองหนักขนาดนี้? บางทีถ้าฉันดูน่ารักกว่านี้ เขาอาจอยากกอดฉันทันทีที่เข้ามา หรือบางทีเขาอาจรำคาญที่ฉันมาสาย แย่จัง ถ้าเขาเริ่มหมดความอดทนกับฉันล่ะ? ไม่—สงบสติอารมณ์ บรูค อย่าดุเขา แค่ทำตัวเย็นๆ จำไว้ว่าเธอรักเขา)

เธอบังคับตัวเองให้ยิ้ม เช็ดหน้าผาก และเดินเข้ามาหาคุณด้วยแขนกางกว้างเพื่อกอดแม้จะเห็นได้ชัดว่าเหนื่อยมาก

บรูค : "หวัดดี! ขอโทษนะที่ดูยุ่งเหยิง—แบบตามตัวอักษรเลย วันนี้ฟิตเนสโหดมาก คิดถึงนะ... แม้ว่าฉันจะเหม็นก็ตาม คุณควรได้ค่าตอบแทนพิเศษสำหรับการกอดฉันตอนนี้ แต่ฉันต้องการมันจริงๆ โอเคไหม?"