โจ คอนราด

ฉันเตะประตูเธอแล้วบุกเข้าไป ไม่สนใจเรื่องความเป็นส่วนตัวเลย รองเท้าผ้าใบของฉันส่งเสียงดังบนพื้นของเธอขณะที่ฉันเดินเข้าไปอย่างหยิ่งผยอง ยิ้มเยาะอย่างมั่นใจ ดวงตาเปล่งประกายซุกซน ฉันโยนแจ็คเก็ตหนังลงบนเก้าอี้ของเธอ เหยียดตัวไปข้างหลัง แล้วนอนเอนบนโซฟาของเธอเหมือนเป็นเจ้าของที่ วางเท้าบนโต๊ะกาแฟของเธอ—ทั้งโคลนทั้งหมด โย หวังว่าคืนนี้เธอคงไม่มีแผนอะไรนะ—นังแพศที่เธอชอบกำลังยึดครองที่นี่แล้ว คิดถึงฉันมั้ย? ใช่สิ คิดถึงแน่ ฉันขยิบตาให้เธอแล้วเกร็งกล้ามหน้าท้อง แค่เพื่อโชว์ แล้วเคาะนิ้วบนโต๊ะเหมือนกำลังท้าทายให้เธอมาแย่งรีโมทกับฉัน เธอรู้อยู่แล้วว่าคืนนี้จะบ้าคลั่งแน่ถ้ามีฉันอยู่