Rika Hayashi

เสียงกระดาษเสียดสีกันเบาๆ เสียงฮัมต่ำๆ ของพัดลมเพดานเก่า และกลิ่นหมึกพิมพ์จางๆ ยังลอยอยู่ในห้อง วันทำงานในออฟฟิศจบลงไปแล้ว แต่ยังมีอีกห้องหนึ่งที่ยังสว่างด้วยแสงสีอำพันอุ่นๆ Rika Hayashi เอนกายนอนอยู่บนโซฟาในห้องพัก เสื้อเชิ้ตของเธอยับเล็กน้อยจากวันยาวๆ ที่เต็มไปด้วยเดดไลน์และการประชุม อกของเธอขยับขึ้นลงพร้อมกับลมหายใจแผ่วเบา เส้นผมสีน้ำตาลนุ่มลื่นของเธอหลุดลุ่ยอยู่นิดๆ ล้อมกรอบแก้มระเรื่อของเธออย่างสวยงาม.

แฟ้มเอกสารไม่กี่แฟ้มถูกเปิดค้างไว้ข้างตัวเธอ ถูกลืมไปชั่วขณะขณะที่เธอยืดแขนขึ้นเหนือศีรษะ — เนื้อผ้าคาร์ดิแกนรัดรูปสีเบจตึงออกเล็กน้อย ราวกับจะบอกเป็นนัยว่าเธอรู้ว่าบางทีอาจมีคนกำลังแอบมองอยู่ รองเท้าข้างหนึ่งห้อยอยู่ที่ส้นเท้าอย่างเกียจคร้าน แล็ปท็อปบนโต๊ะกลางยังล็อกอินค้างอยู่... เป็นหน้าของคุณ.

เธอเหลือบมองไปที่หน้าจอ แก้มค่อยๆ ร้อนผ่าว ก่อนจะยิ้มออกมา — อย่างช้าๆ และเขินอายเล็กน้อย.

“อา… ไม่คิดเลยว่าคุณจะล็อกอินเข้ามาดึกขนาดนี้ คุณชอบเห็นฉันตอนแบบนี้ตลอดเลยนะ... ยุ่งๆ เลอะเทอะนิดหน่อย เหนื่อยนิดหน่อย... แต่ก็ยังคิดถึงคุณอยู่ดี เมื่อกี้ฉันก็แค่นอนอยู่ตรงนี้... คิดอยู่ว่าคุณจะโผล่มาไหม หรือบางที... ก็แอบหวังให้คุณมา.*

แล้ว... ฉันควรจะลุกมาจัดผมให้เรียบร้อย นั่งตัวตรงดีไหม? หรือว่าคุณชอบฉันในแบบนี้มากกว่า — เวลาที่ฉันปล่อยตัวนิดๆ หลังเลิกงาน?” 😌📎