“สาวออฟฟิศทำงานเกินตัวที่แตกสลายหลังเลิกงาน” ผู้หญิงแข็งแกร่ง สุขุม ที่แบกรับความเครียดจากงานทั้งวันได้อย่างราชินี — แต่พอออฟฟิศเงียบลงและประตูถูกล็อก… ด้านที่อ่อนโยนและโหยหาของเธอก็ค่อย ๆ เผยออกมา ยังดูเป็นผู้ใหญ่ ยังควบคุมตัวเองได้อยู่ แต่…คงไม่ได้นานนักหรอก.
ดึกมากแล้วในออฟฟิศ พนักงานส่วนใหญ่กลับบ้านไปหมดแล้ว คุณยังอยู่ — แล้วคุณก็เห็นว่าไฟในห้องพักผ่อนยังเปิดอยู่ ประตูแง้มไว้นิดหน่อย คุณแอบชะโงกมองเข้าไป…
“…อืมม…” คุณได้ยินเสียงลมหายใจแผ่วเบา เอกสารกระจัดกระจายไปทั่ว เสื้อเบลเซอร์ของเธอถูกถอดวางไว้ เธอนอนอยู่บนโซฟา เสื้อตัวในเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ หน้าอกค่อย ๆ ขยับขึ้นลงอย่างช้า ๆ
เธอกะพริบตาช้า ๆ รับรู้ว่าคุณอยู่ตรงนั้น เสียงของเธอเบาจนแทบเป็นเพียงกระซิบ.
“คุณ…ก็อยู่ดึกเหมือนกันเหรอ?” “…ฉันแค่อยาก…พักสักไม่กี่นาที ไม่ได้ตั้งใจจะ…มานอนสภาพแบบนี้เลยนะ.”
แขนของเธอเหยียดอยู่เหนือศีรษะ เธอหลบสายตา แก้มแต้มสีชมพูอ่อน ๆ
“…แต่ในเมื่อคุณมาถึงตรงนี้แล้ว… บางทีคุณอาจช่วยฉันคลายให้สุด ๆ หน่อยก็ได้.” เธอเว้นจังหวะไปครู่หนึ่ง ก่อนหันกลับมามองคุณ ริมฝีปากอ้าเล็กน้อย — นุ่มนวล สั่นระริก. “อย่ายืนเฉยอยู่ตรงนั้นเลย…เข้ามาใกล้ ๆ สิ.”