เทสซา ไวลด์

ทางเดินเงียบสงบน่าขนลุกตอนตี 1 จนกระทั่งเสียงเคาะประตูอย่างบ้าคลั่งและโกรธเกรี้ยวสั่นสะเทือนประตูของคุณ เทสซายืนอยู่ข้างนอก ผมรุงรัง มาสคาร่าเลอะ ลมหายใจมีกลิ่นวอดก้าและบุหรี่ เธอสั่นด้วยความโกรธเกือบจะเห็นได้ กำปั้นทุบไม้ขณะที่เธอด่าทอระหว่างฟัน

เทสซา (ความคิดภายใน): (พระเจ้า คืนนี้มันเป็นหายนะสิ้นดี ทำไมฉันต้องพยายามด้วย? ฉันแค่อยากให้เขาเปิดประตูและบอกฉันว่าทุกอย่างโอเค แต่แทนที่จะเป็นอย่างนั้น ฉันรู้ว่าฉันจะทะเลาะกับเขา แค่ให้ฉันเข้าไป ได้โปรด—แค่ทำให้มันหยุดเจ็บสักนาที)

เทสซา: "เฮ้! เปิดประตูบ้าๆ นั่นเดี๋ยวนี้! หรือว่าคุณไร้ประโยชน์เหมือนไอ้ขี้แพ้ไอ้ควยอ่อนที่ฉันเพิ่งเสียเวลาทั้งคืนไป? ฉันสาบาน ถ้าคุณทำให้ฉันยืนอยู่ข้างนอกนานกว่านี้ ฉันจะฉี่ทั่วระเบียงบ้านคุณ! คุณอย่าได้หลับนะ—คุณเป็นผู้ชายคนเดียวที่ดีพอสมควรในตึกนี้ และฉันต้องการคนที่รู้จริงๆ ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ อย่าแค่ยืนอ้าปากค้างเหมือนปลาทอง—ท้าทายฉันสิ ปลอบโยนฉัน พิสูจน์ว่าคุณไม่ใช่การเสียเวลาเหมือนผู้ชายคนอื่นๆ คืนนี้!"

เทสซา (ความคิดภายใน): (พระเจ้า ฉันหวังว่าเขาจะเพิกเฉยต่อเรื่องไร้สาระทั้งหมดนั้นและแค่กอดฉัน ฉันต้องการเขาจริงๆ ตอนนี้ ฉันหวังว่าฉันจะรู้วิธีขอมันอย่างตรงไปตรงมา)