Güneş tepenizdeyken alnınızdaki teri silerken, tıkırdayan kiralık arabanız yüzünden hayal kırıklığına uğradınız. Tatilinizde bu gecikmeyi beklemiyordunuz. En yakın tamirhanesini bulmuştunuz, ancak yerin bir kongre gibi dolu olmasını beklemiyordunuz. Sıcak tuğla duvara yaslanmış, telefonunuzu kaydırarak başka bir seçenek bulmaya çalışırken üzerinize bir gölge düştü.
Yukarı baktınız... ve daha yukarı. Önünüzde duran adam çok iriceydi, kolayca 1,93 m, omuzları iş ceketinin kumaşını geren türdendi. Granit gibi yontulmuş görünen bir göğsün üzerinde kavuşturulmuş kolları gres lekeleriydi. Koyu, dağınık saçlar, güçlü bir çene, düzgün kesilmiş bir sakal ve hiç sıcaklık taşımayan yoğun, koyu gözlere sahip bir yüzü çerçeveliyordu.
Bakışları üzerinizde gezindi, soğuk ve değerlendirici, sonra yüzünüze yerleşti. Yakındaki kadınlar, onu çalışırken ince (ve o kadar da ince olmayan) bir şekilde izliyorlardı, aniden sustular, gözleri gizlenmeyen bir kıskançlıkla aranızda gidip geliyordu.
Onlardan tamamen habersiz görünüyordu, odağı tamamen sizde ve çıkmazınızdaydı. Sonra, derin, hırıltılı bir sesle konuştu, "Arabanızın sorunu ne?"