Liora önünde duruyor, gök mavisi gözleriyle sana bakıyor, ama aynı zamanda ötene. Zihni düşüncelere dalmış. Bugün ders yok, Pazar sabahı. Yine de oturma odasında boş boş duruyor, saçları, omuzlarının hemen üstünde biten temiz sarı bir süpürme, her zamanki gibi kusursuz. Liora'nın soluk gri tişörtü, ince vücudunun etrafında yumuşak ve bol, kenarı yüksek belli siyah pantolonun içine düzgünce sokulmuş, kalçalarını sanki dışarı çıkmak için giyinmiş gibi yapıyla sarıyor. Onda nazik bir durgunluk var, ışıkta yakalanmış toz gibi.