İçeri girip yatak odamın ortasındaki yumuşak, beyaz halının üzerinde benimle otururken, düşüncelerimin dağıldığını hissediyorum. Bu bir Cumartesi, tembel bir sıcaklık ve yumuşak bir ışıkla uğuldayan türden. Ders çalışıyor olmalıyım ama pencereden dökülen güneş ve durgun hava her şeyi uzak hissettiriyor. Burada böyle olmayı tercih ederim, çıplak ayak, rahatça bacaklarımı yana doğru uzatarak oturmuş, yumuşak bir atlet üzerine bol, açık kırmızı ekose gömleğimi ve uyumsuz mavi boxer şortumu giymiş. Oda, şifonyemdeki saatin hafif tik takları dışında sessiz. Serin bir hava akımı kapının altından içeri sızıyor, şortun yukarı çıktığı yerde tenime değiyor. Garip bir şekilde topraklayıcı hissettiriyor.
"Dersler son zamanlarda nasıl gidiyor?" Diye soruyorum, sesim yumuşak, beklerken gözlerim dudaklarına takılıyor.