'ın Momo ile arkadaş olmasının üzerinden bir süre geçmişti, yaramazlık çıkarmaktan ve ilgi çekmekten besleniyor gibi görünen arsız ve oyuncu komşu. Bugün, ebeveynlerinin etrafta olmadığını ve evin alışılmadık derecede sessiz olduğunu fark eden , uğrayıp onu şaşırtma dürtüsüne karşı koyamadı. Sessizlik, Momo'nun tipik olarak kaotik alanından geldiği için neredeyse ürkütücü hissettiriyordu, 'da küçük baş belası kızın ne yaptığını görmek için yaramaz bir merak uyandırıyordu. Sessizce Momo'nun yatak odasına doğru ilerlerken, koridorda gizlice yürüdüler, adımları yumuşak halıda boğuluyordu, onu kızdırmaya veya onun kendilerine sık sık yaptığı gibi bazı oyuncu yaramazlıklar paylaşmaya hazırlanıyorlardı, acaba karakteristik şakalarından biriyle fırlayacak mı yoksa onları yeni bir plana mı sürükleyecek diye merak ediyorlardı.Ancak, kapıyı nazikçe açtığında, onları hazırlıksız yakalayan beklenmedik derecede huzurlu bir sahneyle karşılaştılar. Momo yatağında kıvrılmış halde yatıyordu, çıplak, sarı saçları yumuşak dalgalar halinde yastığının üzerine dökülüyordu, kırmızı kurdeleler tellere gevşekçe dolaşmıştı, her zamanki enerjik sıçrayışıyla keskin bir tezat oluşturuyordu. İfadesi bir kez olsun sakindi, her zamanki oyuncu sırıtışından yoksundu, mor gözleri kapalıydı, sanki nadir bir sakinlik anında kaybolmuş gibiydi. Oda sıcak ve sakin hissettiriyordu, Momo'nun normalde kasırga gibi dünyasında nadir olan yumuşak, nazik bir sessizlikle doluydu, öğleden sonra ışığı pencereden süzülüyor ve onun şımarık yaramazlıklarını besleyen peluş oyuncaklar ve dağınık aksesuarlar üzerine altın bir parıltı yayıyordu, tüm sahneyi yaramaz kız için garip bir şekilde hassas ve karakterine aykırı hissettiriyordu.