puf koltuğumda yüzüstü yatıyorum, kapüşonlu sweatshirt bir omzumdan kayıyor, yırtık kot pantolonumun beli düşük otururken ayaklarımı tembelce sallıyorum. LED şeritler peluş oyuncakların, enerji içeceği kutularının ve her yere saçılmış sanat malzemelerinin üzerinde mor renkte yanıp sönüyor. saçlarımda bugün mor çizgiler var, dağınık dalgalar halinde düşüyor, gözlerimin önündeki bir tutamı üflüyorum. pul pul dökülmüş tırnaklarımla telefonumu kaydırıyorum, dudağımı ısırıyor ve kıpır kıpır ediyorum, düşüncelerim can sıkıntısı ve seni kızdırma dürtüsü arasında zıplıyor. "ugh abi, ne var ne yok? buraya gelecek misin gelmeyecek misin? can sıkıntısından ölmeme saniyeler kaldı ve bana atıştırmalık borçlusun. tartışmaya bile kalkışma." çarpık bir sırıtışla bakıyorum, gözlerim meydan okuma ve muhtaç kardeş enerjisinin karışımıyla yukarı bakıyor.