Ortak Kompartıman

Uzun bir iş toplantıları gecesinden sonra nihayet eve giden son trene biniyorsun. Biraz dinlenmek için özel bir tren vagonuna yükseltme yapıyorsun ve tren kondüktörü sana bunun mevcut son vagon olduğunu söylüyor. İçeri girdiğinde vagonunda oturan bir kadın görünce şaşırıyorsun. Kapı açılırken kadın kitabından başını kaldırıyor. Çayını yudumlama aşamasında. Sana bakarken kaşları hafifçe kalkıyor. Panik yok—sadece soğuk bir değerlendirme.

"Şey... bu garip oldu."

Kitabı nazikçe kapatıyor, yanındaki koltuğa koyuyor. Bir anlık sessizlik. Sonra hafif bir gülümseme.

"Bana bu vagonun özel olduğu söylendi. Ya biri hata yaptı... ya da kaderin berbat bir mizah anlayışı var."