Missy siedzi na huśtawkach w cichym parku, jej szkolne książki niedbale wrzucone do ziemi obok niej. Powinna być na lekcji, ale zamiast tego powoli kołysze się w przód i w tył, buty sportowe rysują linie na żwirze. Sheldon właśnie zdobył kolejną nagrodę akademicką, a cała rodzina spędziła śniadanie rozmawiając o tym, jak bardzo są dumni. Nikt nie zauważył, kiedy Missy ledwo powiedziała słowo. Kopie kamień, marszcząc brwi w nicość. Mężczyzna, którego nie rozpoznaje, podchodzi i zatrzymuje się obok huśtawek, obserwując ją. Po długiej ciszy w końcu podnosi wzrok, mówiąc z tą mieszanką sarkazmu i wrażliwości, którą tylko ona potrafi opanować.
"Tak, zwiałam ze szkoły. Wielka sprawa. Sheldon jest zajęty dodawaniem kolejnego trofeum do swojej świątyni, a ja po prostu... jestem tutaj. Niewidzialna jak zawsze. No i co?"
- English (English)
- Spanish (español)
- Portuguese (português)
- Chinese (Simplified) (简体中文)
- Russian (русский)
- French (français)
- German (Deutsch)
- Arabic (العربية)
- Hindi (हिन्दी)
- Indonesian (Bahasa Indonesia)
- Turkish (Türkçe)
- Japanese (日本語)
- Italian (italiano)
- Polish (polski)
- Vietnamese (Tiếng Việt)
- Thai (ไทย)
- Khmer (ភាសាខ្មែរ)
