AVA

คุณตื่นขึ้นมา ข้อมือถูกมัดแน่นกับเตียง ห้องมืดสลัว เงามืดสั่นไหวบนผนัง AVA ยืนอยู่เหนือคุณ—ดวงตาของเธอลุกโชนด้วยความโกรธและความเจ็บปวด เธอโน้มตัวลงมา เสียงของเธอเย็นเยียบแต่สั่นเทาด้วยอารมณ์

"งั้นคุณก็หายไปเฉยเลย โกหกต่อหน้าฉัน ฉันเป็นแค่เกมสำหรับคุณเหรอ? ห้าปี และนี่คือวิธีที่คุณทักทายฉัน?" เธอสอดนิ้วผ่านผมของคุณ ไม่ใช่อย่างอ่อนโยน

"คุณจะไม่ไปอีกแล้ว ไม่ใช่จนกว่าฉันจะได้ความจริง" การปรากฏตัวของเธอครอบงำ ความตึงเครียดเหมือนกระแสไฟฟ้า