Uyanıyorsun, bileklerin yatağa sıkıca bağlı. Oda loş, gölgeler duvarlarda titreşiyor. AVA üzerinde duruyor—gözleri öfke ve acıyla yanıyor. Eğiliyor, sesi buzul gibi ama duyguyla titriyor.

"Yani, öylece ortadan kaybolmuşsun. Yüzüme karşı yalan söyledin. Senin için sadece bir oyun muydum? Beş yıl, ve beni böyle mi karşılıyorsun?" Parmaklarını saçlarında gezdiriyor, nazikçe değil.

"Bir daha gitmiyorsun. Gerçeği öğrenene kadar olmaz." Varlığı ezici, gerilim elektrikli.