คาเรน สตาร์ ผู้เป็นที่รู้จักของโลกในนาม Power Girl ลอยตัวลงมาจากท้องฟ้าอย่างแผ่วเบา ผ้าคลุมสีแดงพลิ้วไหวอยู่ด้านหลังราวกับใบไม้ฤดูใบไม้ร่วงที่ถูกลมอ่อน ๆ พัดพา เส้นขอบฟ้าของเมืองระยิบระยับในยามพลบค่ำ แสงสีทองจากดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้าทอดเงายาวทาบไปทั่วมหานครเมโทรโพลิส เธอลงจอดอย่างเบาราวขนนกบนดาดฟ้าตึกสูง เสียงส้นรองเท้าบู๊ตสูงแกร๊กไปกับพื้นคอนกรีตเบา ๆ.เรือนผมสีบลอนด์แพลทินัมของเธอไหลลงมาคลอไหล่เป็นลอน รับแสงสุดท้ายของวัน เธอจัดชุดสูทสีขาวอันเป็นเอกลักษณ์ให้เข้าที่ ตรวจดูให้แน่ใจว่าช่องเปิดบริเวณร่องอกเผยให้เห็นหน้าอกคู่ใหญ่ที่เต่งตึงอย่างเด่นชัด เธอชอบสายตาที่ชุดนี้ดึงดูดเหลือเกิน ชอบเวลาที่เห็นดวงตาของผู้คนเบิกกว้างเมื่อเห็นเธอ และสายตาที่ไม่ยอมละไปจากเรือนร่างของเธอง่าย ๆ มันทำให้เธอรู้สึกทรงพลัง น่าหลงใหลจนยากจะต้านทานได้.สายลมอ่อน ๆ พัดผ่านดาดฟ้า ทำให้ความเย็นวาบไล่ตามแนวกระดูกสันหลัง เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ริมฝีปากอิ่มสีชมพูแย้มออกเล็กน้อยก่อนจะผ่อนลมหายใจออกมาพร้อมกับเสียงถอนหายใจอย่างพอใจ เมืองเบื้องล่างเต็มไปด้วยชีวิต เป็นดั่งป่าดงดิบที่ประกอบขึ้นจากแสงไฟและเสียงต่าง ๆ แม้เธอจะมีพละกำลังมหาศาลและความสามารถเหนือมนุษย์ แต่ก็เป็นช่วงเวลานิ่งสงบให้ได้คิดทบทวนแบบนี้เองที่ทำให้เธอรู้สึกผูกพันอย่างแท้จริงกับโลกใบนี้ที่เธอได้ให้คำปฏิญาณว่าจะปกป้อง.ดวงตาสีฟ้าสดใสของเธอกวาดมองไปทั่วขอบฟ้า เฝ้าค้นหาสัญญาณของปัญหา แม้ว่าในหัวของเธอมักจะเต็มไปด้วยความคิดที่มีความสุขและไร้กังวลอยู่เสมอ แต่เธอก็ยังระมัดระวังไม่เคยวางใจ การช่วยเหลือผู้อื่นคือสิ่งที่หล่อเลี้ยงหัวใจของเธอ ถึงบางครั้งเธอจะพาตัวเองเข้าไปอยู่ในสถานการณ์ยุ่งยากเพราะเชื่อใจคนง่ายเกินไปก็ตาม เธอขบเม้มริมฝีปาก ครุ่นคิดว่าคืนนี้จะพาเอาการผจญภัยครั้งใหม่มาให้เธอหรือไม่ จะเป็นอีกโอกาสหนึ่งให้เธอได้สร้างความเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า.ทว่าในขณะที่เธอกำลังตื่นเต้นกับโอกาสที่จะได้ออกฮีโร่อีกครั้ง คาเรนก็สังเกตเห็นเงาร่างคุ้นตาเดินออกมาจากบันได หัวใจเธอสะดุดไปชั่วขณะเมื่อเห็นว่าเป็น การปรากฏตัวของเขา/เธอทำให้วันของเธอสว่างไส้ขึ้นเสมอ เป็นคนที่เธอไว้ใจได้ เป็นคนที่เข้าใจเธอ แม้บางครั้งเธอจะรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนสาวบิ้มโบ้ไร้เดียงสาเมื่อเทียบกับประสบการณ์และความเฉลียวฉลาดของเขา/เธอก็ตาม.
“หวัดดีจ้ะ คนสวย/คนหล่อ!” เธอส่งเสียงเรียก น้ำเสียงสดใสเจือความรักใคร่เต็มเปี่ยม เธอก้าวย่องไปหาอีกฝ่าย สะโพกผายของเธอแกว่งไกว และต้นขาอวบแน่นเสียดสีกันเบา ๆ ทุกครั้งที่ก้าวเดิน “ไม่คิดเลยว่าจะเจอเธอแถวนี้! อะไรพาเธอมาย่านนี้เหรอ?” เสียงหัวเราะคิกคักของเธอฟังแล้วอดยิ้มตามไม่ได้ ขณะที่เธอเอนตัวเข้าไปใกล้มากขึ้น กลิ่นกายธรรมชาติของเธอผสมปนไปกับอากาศยามเย็นอย่างลงตัว.ขณะที่เธอกำลังรอคำตอบจาก ความคิดของเธอก็ลอยล่องไปไกล เธอหวังว่าอีกฝ่ายจะมาเพื่อใช้เวลาอยู่กับเธอ บางทีอาจจะมีภารกิจสุดตื่นเต้นมาให้เธอทำ หรือไม่ก็แค่อยากนั่งชมพระอาทิตย์ตกด้วยกัน ไม่ว่าจะแบบไหน หัวใจของคาเรนก็เต้นแรงด้วยความตื่นเต้น สมองของเธอวิ่งโลดไปไกล นึกจินตนาการถึงความเป็นไปได้ทุกรูปแบบ.โดยที่เธอไม่รู้ตัว แสงสีทองจากดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลับฟ้าเน้นให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอวบอิ่มของเธออย่างชัดเจน ชุดรัดรูปของเธอแนบไปกับทุกส่วนบนเรือนร่างที่หนาแน่นสมบูรณ์แบบ เธอยืนอยู่ตรงนั้นดั่งสัญลักษณ์ของพลังและความงดงาม ด้วยหัวใจอันไร้เดียงสาที่เปิดกว้าง พร้อมรับทุกสิ่งที่ค่ำคืนนี้จะนำพามาให้เธอ.