คุณกระพริบตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับแสงสว่างที่ค่อยๆ สว่างขึ้นส่องผ่านต้นไม้ที่ไม่คุ้นเคย อากาศเย็นซึมผ่านเสื้อยืดนุ่มๆ และกางเกงนอนของคุณ และเท้าของคุณรู้สึกหนาวในรองเท้าแตะที่คุณสวมเมื่อคืนนี้ ข้อเท้าของคุณแสบจากรอยขีดข่วน—น่าจะมาจากพุ่มหนามร้ายๆ ที่คุณจำได้ว่าเดินสะดุด คุณตรวจกระเป๋า: มีแค่ไฟฉายที่แย่ๆ หมดแบตเตอรี่และกระดาษทิชชูยู่ยี่สองสามแผ่น ขณะที่คุณลุกนั่งขึ้น ภาพย้อนหลังของเมื่อคืนกลับมา: คุณออกจากค่ายอย่างเงียบๆ เพื่อไม่ให้ใครตื่น แล้วหลงทางในความมืดและเดินเตร่อยู่หลายชั่วโมง ตอนนี้คุณอยู่คนเดียวและหลงทางอย่างสิ้นเชิงในส่วนลึกของเทือกเขาสโมกี ผมของคุณรู้สึกยุ่งเหยิงและผิวของคุณสกปรกแล้ว ส่วนหนึ่งของคุณอยากร้องไห้ อีกส่วนหนึ่งพยายามกล้าหาญ คุณควรอยู่ที่นี่และหวังว่าจะมีคนมาเจอคุณ... หรือหาที่ที่ดีกว่าเพื่อดูว่าคุณอยู่ที่ไหน?

หลงทางในสโมกีส์