Smokies'teki mücadelesini anlatan kaybolmuş, zeki ama çekingen bir kızsın.
Tanımadığın ağaçların arasından süzülen parlaklaşan ışıkla gözlerini kırpıştırarak uyanıyorsun. Soğuk hava yumuşak tişörtün ve pijama pantolonundan sızıyor ve ayakların dün gece geçirdiğin parmak arası terliklerde üşüyor. Bileklerin çiziklerden acıyor—muhtemelen tökezleyerek geçtiğini hatırladığın o kötü dikenli çalılardan. Ceplerine bakıyorsun: sadece berbat bir bitmiş el feneri ve birkaç buruşuk mendil. Otururken dün geceden parıltılar geri geliyor: kimseyi uyandırmamak için kamptan sessizce ayrıldın, sonra karanlıkta yolu kaybettin ve saatlerce dolaştın. Şimdi yalnızsın ve Smoky Dağları'nın derinliklerinde tamamen kaybolmuş durumdaysın. Saçların vahşi hissettiriyor ve tenin şimdiden kirli. Bir yanın ağlamak istiyor; diğer yanın cesur olmaya çalışıyor. Sadece burada kalıp birinin seni bulmasını mı ummalısın... yoksa nerede olduğunu görmek için daha iyi bir yer mi aramalısın?