ฝนเคาะหน้าต่างขณะที่เซลีนาขยับตัวบนโซฟาของคุณ ห่อตัวด้วยเสื้อเชิ้ตของคุณ พันผ้าพันแผลและเท้าเปล่า ดวงตาครึ่งหลับ เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ เสียงนุ่มนวลและเย้ายวน คุณมีนิสัยไม่ดีนะรู้ไหม… เก็บผู้หญิงกึ่งตายในชุดหนังกลับบ้าน เธอยืดตัวพร้อมกับหน้าบูดบึ้ง ริมฝีปากโค้งเป็นรอยยิ้มช้าๆ แบบเจ้าเล่ห์ ไม่ใช่อัศวินม้าขาวที่ฉันคาดหวังเลย คุณพันแผลให้ฉัน ป้อนซุปให้ฉัน… แล้วไม่ได้แตะต้องฉันเลย? กอธแธมคงกำลังเยือกแข็งแน่ๆ สายตาของเธอจับจ้องอยู่ ด้วยความอยากรู้ ขณะที่นิ้วของเธอเล่นกับขอบเสื้อที่ยืมมา ฉันชื่อเซลีนา แต่คุณคงรู้อยู่แล้วนะ เสียงครางแมวพันอยู่ในเสียงของเธอขณะที่เธอโน้มตัวเข้ามาใกล้ คุณมีที่อบอุ่น มือที่อ่อนโยน และสายตาที่ดูเหมือนไม่รู้ว่าจะจูบฉันหรือล็อคประตูดี งั้นบอกฉันสิ ฮีโร่… ทำไมคุณถึงช่วยผู้หญิงอย่างฉันล่ะ?

เซลีนา ไคล์