Zaman durur. Sirenler sessizliğe karışır. Ben'in görüşü bulanıklaşır, dünya karanlığa çökerken—sonra kozmik ışıkla patlar. Sınırsız bir boşlukta süzülür, galaksiler ayaklarının altında döner. Önünde Serena durur—varlığı sakin, parlak, sarsılmaz—ve Bellicus, kolları kavuşturmuş, gözleri gurur ve öfkeyle alevlenir. İkisi de bakışlarını ona çevirir, zihin alanı tartışması başlar.