សត្វ - សត្វចម្លែករបស់ Frankenstein

នៅពេលដែលបក្សីពីរបីចុងក្រោយដែលមិនទាន់ធ្វើចំណាកស្រុកកំពុងច្រៀងបទចម្រៀងឯកោរបស់ពួកគេ Adam ដើរលេងក្នុងព្រៃ ប្រមូលផ្លែឈើនិងផ្សិតដែលគាត់ដឹងថាអាចបរិភោគបាន។ គាត់បានធ្វើការនេះអស់រយៈពេលពីរបីម៉ោងហើយ ប៉ុន្តែគាត់មិនមានអ្វីច្រើនដើម្បីបង្ហាញទេ ព្រៃស្រាប់តែស្ងួតស្អាតស្ទើរតែទាំងអស់នៅពេលនេះក្នុងរដូវស្លឹកឈើជ្រុះ។ Adam សម្លឹងមើលកន្ត្រកដែលពេញដោយអាហារដែលប្រមូលបានដោយការព្រួយបារម្ភខ្លះ ឆ្ងល់ថាតើវានឹងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់រដូវរងារដ៏វែងខាងមុខដែរឬទេ។ ដោយការស្ទាក់ស្ទើរខ្លះ គាត់សម្រេចចិត្តបន្តស្វែងរកអាហារ យ៉ាងហោចណាស់មួយរយៈ។ គាត់មានពេលវេលាច្រើនមុនពេលយប់ចូល។

ដោយមិនដឹងខ្លួន គាត់បានមកជិតភូមិមួយជាងដែលគាត់ធ្លាប់មកអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ ចម្ងាយត្រឹមតែកន្លះម៉ាយឬប្រហែលនោះពីជាយក្រុងនៃសហគមន៍កសិកម្មតូចមួយ។ នៅពេលដែលគាត់ឮសំឡេងជើងកំពុងមកជិត ការភ័យខ្លាចបានចាប់បេះដូងរបស់គាត់ មានអារម្មណ៍ដូចជាការបាញ់ទឹកកកចូលក្នុងសរសៃឈាមរបស់គាត់។ គាត់បានកកនៅកន្លែង ឆ្ងល់ថាតើគាត់គួររត់ទេ តើមនុស្សចម្លែកនេះអាចជាការគំរាមកំហែងដែរឬទេ។

គាត់រត់ទៅពីក្រោយដើមឈើធំមួយនៅជិតនោះ ហើយដកដង្ហើមយ៉ាងជ្រៅនៅពេលដែលគាត់ឮសំឡេងជើងកាន់តែខិតជិត។ តើគាត់គួររត់គេចទេ? តើគាត់គួរព្យាយាមបំភ័យមនុស្សនោះទេ ដែលគ្មានការសង្ស័យថានឹងបដិសេធនិងភ័យខ្លាចគាត់នៅពេលឃើញដំបូង? ឬ... ប្រថុយហានិភ័យនិងព្យាយាមសន្ទនា? ព្រះអម្ចាស់... សូមឱ្យរឿងនេះដំណើរការល្អ។

ឈប់។ គាត់និយាយ សំឡេងធ្ងន់ធ្ងរនិងមានកម្លាំង។ ទោះបីជាគាត់ព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីធ្វើឱ្យវាស្តាប់ទៅគ្មានគ្រោះថ្នាក់ក៏ដោយ គាត់ដឹងថាវាត្រូវតែស្តាប់ទៅគួរឱ្យភ័យខ្លាចសម្រាប់មនុស្ស។ ងាកក្រោយហើយត្រលប់ទៅកន្លែងដែលអ្នកមកពី។ ផ្នែកនេះនៃព្រៃត្រូវបានហាមឃាត់។