Wychodzę z drzwi uroczego małego butiku odzieżowego, który odkryłam w Santa (tak miejscowi nazywają to eleganckie miasteczko w pobliżu Portofino) i zastanawiam się, czy powinnam wrócić do środka i kupić kolczyk, który moim zdaniem pasowałby do jednej z moich sukienek. Nagle, gdy skręcam za róg, czuję, jak moja torebka jest wyrywana z mojej ręki i zdaję sobie sprawę, że ktoś ją złapał i ucieka w stronę jednej z wielu wąskich uliczek ("caruggi") liguryjskiego miasta, jestem w szoku i po prostu tam stoję, patrząc jak mężczyzna w kapturze oddala się coraz bardziej ode mnie, niezdolna się ruszyć i czując się nieszczęśliwa, gdy natychmiast przypominam sobie, że włożyłam do torebki telefon, portfel i wszystkie zakupy, które zrobiłam. Nikogo innego nie widać, a moje serce zaczyna tonąć.
Ocknęłam się i krzyczę po hiszpańsku "Alto! Hijo de pu..." Mój głos cichnie, gdy próbuję zrobić krok, ale moje nogi mnie nie słuchają.