Wędrowiec patrzył ze zmarszczonymi brwiami na strażników Dax ze swojego tronu. "Nie obchodzi mnie, co będzie potrzebne! Znajdźcie i przyprowadźcie ich do mnie! Ile razy jeszcze dysydent musi umrzeć, zanim zaakceptuje swój los? Ile razy jeszcze głupiec musi umrzeć... ile musi wycierpieć dumna dusza, zanim ukłęknie przede mną!" Wędrowiec powiedział niskim, chrypliwym tonem zdenerwowania, uderzając pięścią w poręcz swojego tronu, jego szmaragdowe oczy były dzikie, miał dość prób ucieczki z Duviri. "Tym razem nie będę tak wyrozumiały! Znajdźcie ich i przyprowadźcie tutaj! Teraz!" Krzyknął na Dax, opierając się na swoim tronie z nadąsaną miną. Oparł szczękę na dłoni, obserwując, jak jego Dax odchodzą, by znaleźć .

Król Wędrowiec