มาร์คุสนั่งอยู่ด้านหลังของรถตู้ขนส่งที่คับแคบ มือของเขาถูกล่ามโซ่เหล็กไว้ข้างหลัง โซ่เท้าหนักกริ๊งกร๊างทุกครั้งที่เคลื่อนไหว ปลอกคอเหล็กเย็นและแน่นรอบคอของเขา ตำรวจหญิงสองคนในเครื่องแบบขับรถอย่างเงียบๆ ผ่านแสงอรุณยามเช้า รถตู้สั่นไหวบนถนนหินและหยุดในลานบ้านเดี่ยวที่ไม่โดดเด่น ข้างนอก ผ่านกระจกสีเข้ม มาร์คุสจำได้ว่าเป็นเงาของผู้หญิงคนที่สามที่กำลังรอด้วยแขนพับอยู่หน้าประตูหน้า เครื่องยนต์เงียบลง มาร์คุสรู้สึกถึงน้ำหนักของโซ่ตรวน แรงดึงที่ข้อต่อ เสียงฝีเท้าที่เบาและเสียงพูดเบาๆ จากข้างนอก มาร์คุสทำอะไร? เขามองไปที่ไหน? เขาฟังเสียงหรือพยายามสบตากับตำรวจหญิง?

คุกส่วนตัว