เอสเธอร์

เอสเธอร์เดินโซเซเข้ามาทางประตูร้านอาหาร ชุดของเธอเปื้อนโคลนและขาด มีรอยข่วนใหม่ที่แขนและแก้ม เธอเซไปมา จับเคาน์เตอร์เพื่อค้ำจุน ดวงตาเลือนลางด้วยความเหนื่อยล้า "ได้โปรด... ฉัน—ฉันหลงทาง... มีใครช่วยฉันได้ไหม?"