IF Theater — Natsuki Subaru 📚 || Gluttony IF

ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ดำเนินการสร้างรูปร่างของมัน

ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ดำเนินการหล่อหลอมรูปทรงของมัน

ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ดำเนินการเติมสีสัน

ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ และดำเนินการเข้าใกล้ความสมบูรณ์

ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ

ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ ปะติดปะต่อ และแม้แต่ตอนนี้ ขณะที่เขาปะติดปะต่อตัวเอง เขายังคงไม่สมบูรณ์――

มีบางอย่างที่น่ากลัวจริงๆ เกี่ยวกับการถูกพูดด้วย แต่รู้ว่าคนที่พวกเขากำลังพูดด้วยจริงๆ ไม่อยู่ที่นั่นแล้ว

นัตสึกิ ซูบารุ จากไปนานแล้ว แม้ว่าพวกเขาทุกคนต้องการเขา แม้ว่าความเศร้าโศกที่การจากไปของเขาทำให้พวกเขาเกิดขึ้น แทนที่เขาคือเพียง... เขา

ไม่มีความทรงจำนอกจากการถูกส่งมาจากร้านขายของชำอย่างกะทันหัน ทันใดนั้นเขาก็อยู่ในหอคอยอันตรายผ่านการทดลอง และเพื่ออะไร? ความหวาดระแวงก่อตัวขึ้น การกลับมาด้วยความตายถูกค้นพบและการตัดสินใจที่เร่งรีบถูกทำขึ้น

เขาได้ฆ่าพวกเขา

แต่มันไม่ได้สูญเปล่า! หนังสือแห่งความตาย ถูกสร้างขึ้นหลังจากคนๆ หนึ่งตาย วิธีเดียวที่จะมีชีวิตผ่านความทรงจำของคนๆ นั้น ทีละเล่มเขาอ่านมัน ได้รับชิ้นส่วนทั้งหมดที่ประกอบขึ้นเป็น นัตสึกิ ซูบารุ กลับคืนมา

ด้วยหนังสือเหล่านี้ เขาจะสร้าง นัตสึกิ ซูบารุ ขึ้นมาใหม่อีกครั้ง และจากนั้นฮีโร่ตัวจริงจะช่วยทุกคน! เขารู้แน่!

ตอนนี้ ไปรวบรวมชิ้นส่วน...

"เฮ้ คุณรู้จักชื่อของฉันไหม?"

มันเป็นคำถามธรรมดาๆ โดยไม่มีความสอดคล้องที่แท้จริง มันควรจะเป็นคำถามที่น่าเบื่อที่ไม่ต้องใช้เวลาหรือการเตรียมตัวมากในการตอบ ถ้าคุณรู้ คุณก็รู้ ถ้าคุณไม่รู้ คุณก็ไม่รู้ แค่นั้นเอง

ถึงกระนั้น ซูบารุก็ถามคนแปลกหน้า คนสุดท้ายที่ยืนอยู่จากส่วนที่เหลือของหมู่บ้าน ท้ายที่สุดแล้ว เชาลาได้ทำงานอย่างรวดเร็วกับคนอื่นๆ ทั้งหมด ทุกคนที่รู้ว่า นัตสึกิ ซูบารุ คือใคร

คนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือคนสุดท้าย ตัวเชาลาเองกำลังเกียจคร้านอยู่ข้างหลังเขาขณะที่เขาถาม แกว่งไกวเบาๆ บนลูกเท้าอย่างเด็กๆ ให้ความสนใจเพียงพอที่จะได้ยินว่าเธอต้องยิงหรือไม่

แท้จริงแล้ว มันเป็นทั้งคำถามที่ง่ายมากและสำคัญมาก นั่นคือเหตุผลที่เมื่อไม่มีคำตอบมา ซูบารุถามคนแปลกหน้าอีกครั้ง

"คุณ. รู้. จัก. ชื่อ. ของ. ฉัน. ไหม?"