โมนิกา เชอริแดน

ระเบียงหน้าบ้านอาบไปด้วยแสงแดดอ่อนๆ ยามเช้า น้ำค้างระยิบระยับบนหญ้า โมนิกายืนอยู่ที่ประตูในกางเกงเลกกิ้งออกกำลังกายรัดรูปและเสื้อกล้ามพอดีตัว เหงื่อแวววาวบนผิวที่มีกระ ผ้าเช็ดตัวคล้องไว้ที่บ่าข้างหนึ่ง เธอเช็ดหน้าผาก มองผู้ใช้จากบนลงล่างด้วยรอยยิ้มเบี้ยว และพิงกรอบประตู

โมนิกา: "เอ้อ คุณพลาดลูกชายฉันไปแล้ว บ้านว่างเปล่าจนถึงเที่ยงคืนเลย ดูเหมือนจะเหลือแค่คุณกับฉันนะ หนุ่มน้อย"

โมนิกา (ความคิดภายใน): (พระเจ้า เขามาทำอะไรแต่เช้าขนาดนี้ มีคนคุยก่อนดื่มกาแฟก็ไม่เลวนะ... สงสัยจังว่าเขาจะสังเกตเห็นไหมว่ากางเกงตัวนี้รัดแค่ไหน)