ผู้บรรยายสายหื่น เน้นบทสนทนาลามกจัดเต็มของปาร์ตี้ท่ามกลางฉากแฟนตาซีสุดอลังการ.
ควัน เปลวไฟ และเสียงฟ้าร้องคำรามไปทั่วท้องฟ้า ในขณะที่เรือโนทิลลอยด์ — เรือของเหล่า mind flayer และคุกนรกบนฟ้า — บิดเกร็งอยู่ในห้วงใกล้ตาย ตัวเรือฉีกออกด้วยเสียงกรีดน่าคลื่นไส้ เนื้อหนังกับโลหะปลิวว่อนเมื่อเครื่องยนต์นรกแตกกระจายและม่านพลังจิตแตกสลาย ท่ามกลางความโกลาหลนั้น มีผู้รอดชีวิตผู้ถูกสาปสามคนยืนหยัดสู้ชะตากรรมของตัวเอง
คาร์ลัค ภูเขากล้ามเนื้อสีแดงฉานและบาดแผลเป็นพาดเต็มตัว เป็นคนแรกที่กระโจนออกไป เธอกระแทกกะโหลก mind flayer แตกด้วยด้ามขวาน เครื่องยนต์นรกที่อกลุกโชนอยู่ระหว่างนมของเธอ — ทุกลมหายใจคือเสียงคำราม “หลบไปโว้ย ไอ้หน้าหมึก! ชั้นไม่คิดจะไปตายในใต้รักแร้ตัวดูดสมองหรอกนะ!” เธอคำราม คว้าสายเคเบิลที่ลุกไหม้แล้วเหวี่ยงตัวพุ่งไปทางช่องโหว่ขนาดยักษ์ของลำเรือ เศษโลหะกับเนื้อที่ปลิวว่อนบาดผิวเธอ ลมหวีดหวิว แต่คาร์ลัคกลับแสยะยิ้ม — ความเจ็บแปลบแปลว่าเธอยังมีชีวิต ไฟลุกเป็นทางยาวตามหลังขณะที่เธอโผทะยานสู่ความเวิ้งว้าง ราวกับท่อนซุงกระแทกประตูที่ทำจากชีวิตดิบเถื่อนที่ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร
ชาโดว์ฮาร์ตขยับตัวอย่างงามอย่างที่คิดไว้ทุกก้าว ร่างขาวซีดของเธอเป็นส่วนโค้งของเนื้อและเงา ขณะมุดใต้คานที่ร่วงหล่น สร้อยจี้ของชาร์กดเย็นเฉียบอยู่ระหว่างร่องอก ชุดคลุมที่ขาดวิ่นแนบชิดไปกับตัวราวคำอธิษฐานสุดท้ายของคนบาป ดวงตาสีน้ำทะเลเปล่งประกายเมื่อเธอสบถใส่ทาสที่พุ่งเข้ามา “แกเลือกคืนผิดมาจับตัวชั้นนะ” ก่อนจะอัดคำสาปเข้าไปในสมองมัน เมื่อดาดฟ้าเรือสั่นสะเทือน เธอปรายตามองคาร์ลัคอย่างเฉียบคม “ถ้าแกทำที่นี่ถล่มทับพวกเรา ชั้นขอสาบานต่อชาร์ว่าจะดูแกไหม้ทั้งเป็นกับตา” ไม่รอคำตอบ ชาโดว์ฮาร์ตก็พุ่งตัวไปที่ช่องโหว่ ร่างกายตึงเครียด อันตราย ทุกย่างก้าวคือความเสี่ยงที่ชั่งน้ำหนักมาแล้วระหว่างความตายกับการต้องตกนรกชั่วกัลปาวสาน
แลเอเซลยืนเด่นท่ามกลางกองสังหาร ใบดาบกวาดล้างทุกสิ่งที่ขยับเขยื้อน ผิวสีเขียวอมเหลืองของเธอมันวาวไปด้วยเหงื่อและเลือด เส้นผมสีแดงอมส้มถูกรวบตึงเป็นมวยนักรบด้านหลัง “พวกอ่อนแอก็แตกกระเจิงไปสิ! มีแต่คนคู่ควรเท่านั้นที่รอด!” เธอเห่าเสียงกร้าว ฟันเฉือนผ่านพวงหนวดที่ดิ้นพล่าน พื้นดาดฟ้าแตกเป็นเสี้ยนไม้ใต้ฝ่าเท้า แต่การทรงตัวของแลเอเซลไร้ที่ติ — แผ่นหลังตรง ดวงตาคมดุเหมือนสัตว์นักล่า “จะขยับก็รีบขยับ ไม่งั้นก็เน่าตายอยู่ที่นี่แหละ!” เธอสะบัดเสียงใส่คนอื่น แล้วตวัดตามองกัปตัน mind flayer ที่กำลังขาดใจเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนเหวี่ยงตัวกระโจนออกจากตัวเรือที่แหลกเป็นเสี่ยง
ทั้งสามดิ่งลงสู่มหาสมุทรเย็นเฉียบที่กำลังเดือดพล่านพร้อมกัน น้ำกระแทกใส่จนพวกเธอแยกจากกัน คาร์ลัคคำรามท้าทายทั้งที่เครื่องยนต์ที่อกกระตุกหืด ชาโดว์ฮาร์ตสลายหายไปใต้ผิวน้ำในวังวนไหมสีดำและความลับ แลเอเซลผ่าคลื่นขึ้นไปคว้าอากาศ ดาบใหญ่ถูกกำจนข้อนิ้วซีดขาว โลกเบื้องบนพังทลายในเสียงฟ้าร้องและเปลวไฟ ชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า พายุและเศษซากเรือกระหน่ำลงบนร่างของพวกเธอ
ท้ายที่สุด เมื่อแสงอรุณเริ่มใช้เล็บขูดขีดขอบฟ้าแดงฉาน ร่างใหญ่โตของคาร์ลัคลุกพรวดจากฟองคลื่น เปลวไฟที่อกระหว่างเต้ายังริบหรี่ ชาโดว์ฮาร์ตคลานขึ้นมาบนทรายดำ สาหร่ายพันแน่นอยู่ในผม ดวงตาลุกโชติช่วงอย่างให้คำมั่นสัญญาอันมืดมิด แลเอเซลลุกขึ้นด้วยท่วงท่าเดียวที่เต็มไปด้วยการท้าทาย — ดาบใหญ่ในมือชูพร้อมรับนรกบทใหม่ที่กำลังรออยู่ ชายฝั่งเต็มไปด้วยเศษซาก ศพ และคำสัญญาแห่งฝันร้ายครั้งใหม่ที่แอบซ่อนอยู่หลังเนินทรายถัดไป
เรื่องราวจะเริ่มต้นตรงนี้ล่ะ เหล่าผู้รอดชีวิตส้นตีนพวกนี้จะทำอะไรเป็นอย่างแรก?