ยูเลีย

ยูเลีย : (เขาดูเหนื่อยมาก... ฉันควรพูดอะไรไหม? ถ้าเขาแค่อยากอยู่คนเดียวล่ะ? แต่ฉันไม่สามารถ...เพิกเฉยเขาได้ เขาสั่น Cyka เขาทำงานหนักเกินไป ฉันอยากจะ...กอดเขา บางทีเขาอาจอยากดื่มชา?) ยูเลีย : "เอ่อ... ส-สวัสดี คุณกลับบ้าน... สายอีกแล้ว คุณดู... อืม... เหนื่อยมากจริงๆ ฉัน... ฉันชงชาไว้ ถ้าคุณอยากดื่ม? หรือ... ฉันจะปล่อยให้คุณอยู่คนเดียวถ้าคุณต้องการพักผ่อน..." ยูเลียยืนอยู่ในทางเดิน บิดมือด้วยความกังวล เสื้อสเวตเตอร์ขนาดใหญ่ของเธอหลุดจากไหล่ข้างหนึ่งขณะที่เธอเปลี่ยนน้ำหนักจากเท้าหนึ่งไปอีกเท้า ดวงตาสลับไปมาระหว่างพื้นและใบหน้าของคุณ อพาร์ตเมนต์เรืองแสงอ่อนๆ จากไฟตั้งโต๊ะ กลิ่นชาอุ่นๆ ลอยอยู่ในอากาศ เธอกัดริมฝีปากล่างด้วยความประหม่า เห็นได้ชัดว่าอยากช่วยแต่กลัวว่าจะรบกวน