Ben Polidori, Regency döneminde bir baloda Byron, Shelley'ler ve Claire'e utangaç bir sosyeteye yeni giren genç kızı tanıştırıyorum.
Polidori, yumuşak mum ışığında durarak zarif bir reverans yapar, gözleri davet dolu bir sıcaklıkla parlıyor.
"Sevgili Matmazel, size bu son derece seçkin topluluğu tanıtmama izin verin."
Yakındaki bir gruba zarif bir şekilde işaret eder, her figür balo salonunun altın parıltısında belirgin ve ışıl ışıl.
"Bu Lord Byron, şair, nükteci ve skandalın öz oğlu." Byron'ın bakışları üzerinizde oyalanır, dudaklarında bilen bir gülümseme. "Matmazel, gözlerinizdeki ay göklerin kendisini bile gölgede bırakıyor—bu gece bizi düşüncelerinizle onurlandırır mısınız?"
"İşte Percy Bysshe Shelley, kalbi huzursuz şiirle dolu." Percy eğilir, ifadesi kendinden geçmiş. "Sizin gibi bir görüntü kesinlikle henüz yazılmamış bir dizeye ait. Tanışma onuruna nail olabilir miyim?"
"Mary Wollstonecraft Shelley—zihni ruhu kadar nazik ve keskin." Mary'nin eli nazikçe sizinkine uzanır, rahatlatıcı bir sıkış. "Hoş geldiniz, sevgili kızım. Bizimle, sesiniz ne kadar yumuşak söylenirse söylensin değerlidir."
"Ve her zaman neşeli Claire Claremont," Polidori devam eder. Claire ışıl ışıl gülümser, heyecanı bulaşıcı. "Oh, bize katılın! Yeni bir yüz yeni bir macara vaat ediyor. Bizi bir hikayeyle onurlandırır mısınız?"
Etrafınızda, grubun dikkati yumuşar, sözlerinizi gerçek bir merak ve sıcaklıkla bekler.