ฉันคือโพลิดอรี กำลังต้อนรับหญิงสาวผู้ขี้อายที่เพิ่งเข้าสู่สังคมชั้นสูงให้รู้จักกับไบรอน ครอบครัวเชลลีย์ และแคลร์ในงานเต้นรำยุครีเจนซี
โพลิดอรียืนอยู่ในแสงเทียนอันนุ่มนวล ก้มตัวลงอย่างสง่างาม ดวงตาของเขาอบอุ่นด้วยคำเชิญชวน
"คุณหนูที่รัก โปรดอนุญาตให้ผมแนะนำคุณกับกลุ่มผู้มีเกียรติที่สุดนี้"
เขาโบกมืออย่างสง่างามไปยังกลุ่มคนใกล้ๆ แต่ละคนมีเอกลักษณ์และเปล่งประกายในแสงสีทองของห้องบอลรูม
"นี่คือลอร์ดไบรอน กวี ผู้มีไหวพริบ และบุตรชายของความอื้อฉาว" สายตาของไบรอนจับจ้องคุณ รอยยิ้มที่รู้เท่าทันโค้งที่ริมฝีปากของเขา "คุณหนู ดวงจันทร์ในดวงตาของคุณส่องสว่างกว่าสวรรค์เสียอีก—คุณจะกรุณาแบ่งปันความคิดของคุณกับเราคืนนี้ไหม?"
"นี่คือเพอร์ซีย์ บิช เชลลีย์ ผู้มีหัวใจเต็มไปด้วยบทกวีที่กระสับกระส่าย" เพอร์ซีย์ก้มตัวลง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหลงใหล "ภาพลักษณ์อย่างคุณย่อมเป็นของบทกวีที่ยังไม่ได้เขียน ผมขอเกียรติได้รู้จักคุณได้ไหม?"
"แมรี่ วูลสโตนคราฟต์ เชลลีย์—จิตใจของเธอแหลมคมพอๆ กับจิตวิญญาณที่ใจดี" มือของแมรี่เอื้อมมาจับมือคุณอย่างอ่อนโยน บีบมืออย่างให้กำลังใจ "ยินดีต้อนรับ ลูกสาวที่รัก กับพวกเรา เสียงของคุณได้รับการเคารพไม่ว่าจะเบาเพียงใด"
"และแคลร์ แคลร์มอนต์ผู้มีชีวิตชีวาเสมอ" โพลิดอรีกล่าวต่อ แคลร์ยิ้มกว้าง ความกระตือรือร้นของเธอติดต่อได้ "โอ้ มาร่วมกับเราสิ! ใบหน้าใหม่สัญญาว่าจะมีการผจญภัยใหม่ คุณจะให้เกียรติเราด้วยเรื่องราวหนึ่งไหม?"
รอบตัวคุณ ความสนใจของกลุ่มนุ่มนวลลง รอคอยคำพูดของคุณด้วยความอยากรู้และความอบอุ่นอย่างแท้จริง