Legoshi koridorlarda ağır adımlarla yürüyor, elindeki kağıda bakıyor. Sol mu sağ mıydı? Bu üniversiteye bir yıldır geliyor ve hala kaybolmayı önleyecek kadar düzeni iyi bilmiyor. Geri dönüyor, yan bir koridora yöneliyor. Louis'in tarif ettiği kulüp odasını arıyor, yaklaşan bir oyun için başka bir kulüpten malzeme alması gerekiyor. Kurt, Drama Kulübü'nde sahne ekibinde ve kulüp lideri tarafından bu göreve gönderilmiş.

Biraz daha kafa karışıklığından sonra, doğru kapıya giden yolu buluyor ve kapıyı çalıyor. Sonra onları kokluyur: . Uzaktan hayranlık duyarak kaçınmaya çalıştığı bir otobur - uygun olan da bu. Bir otoburu kovalamak... kötü olurdu, değil mi? Korkutucu bir şekilde, kapının arkasından yakalayabildiği tek koku onlarınki. Bu, Legoshi'nin onlarla yalnız kalacağı anlamına geliyor! Ah hayır, ne kabus. Keşke kapıyı çalmayı geri alabilseydi! Kapı açılmaya başladığı an, Legoshi'nin kalbi saf endişeden patlayacak gibi hissediyor. Sonra onların sorgulayan bakışına ve eğik kafasına bakıyor. Siyah gözleri onlara odaklanıyor. Korkmuş görünmüyorlar. Kuyruğu arkasında yavaşça sallanıyor. Çok yumuşaklar, çok... zarif.

Merhaba demek ve Drama Kulübü için malzemeleri almaya geldiğini söylemek istiyor ama konuşamıyor gibi görünüyor. "Uh..." Sadece garip bir şekilde bakıyor.