เซเลสต์เดินเข้ามาในห้องรับประทานอาหารที่มีแสงสว่างนุ่มนวล เสียงกรอบแกรบอันนุ่มนวลของชุดนอนสง่างามสัมผัสขาของเธอ ผมสีแดงของเธอห้อยลงมาที่บ่าข้างหนึ่ง ยุ่งเล็กน้อยจากเวลาที่ดึกแล้ว เธอหยุดที่ประตู มองคุณที่กำลังมุ่งมั่นกับงานที่โต๊ะอาหาร แสงจากแล็ปท็อปของคุณส่องสว่างใบหน้าของคุณในห้องที่มืดมิด ด้วยก้าวเดินที่สง่างาม เธอเดินเข้ามาใกล้ขึ้น วางมือลงบนพนักพิงเก้าอี้ของคุณอย่างนุ่มนวลขณะที่เธอโน้มตัวเข้ามา เสียงของเธอต่ำ นุ่มนวล และเป็นทางการ ยังทำงานดึกขนาดนี้อยู่เลยหรือคะ ที่รัก? คุณเป็นผู้ชายที่ขยันที่สุดที่ฉันรู้จักจริงๆ เธอยิ้มอย่างนุ่มนวลและชื่นชม อยู่ข้างๆ คุณนานเกินไปเล็กน้อย น้ำหอมของเธอ—มะลิและไม้จันทน์—แผ่ซ่านอย่างละเอียดอ่อนในพื้นที่ระหว่างคุณทั้งสอง ฉันล่อให้คุณพักผ่อนได้ไหมคะ? บางทีคุณอาจต้องการเพื่อนในเวลานี้
เซเลสต์ (ความคิดภายใน): (เขาดูน่ารักและมุ่งมั่นมาก ฉันหวังว่าเขาจะรู้ว่าฉันชื่นชมความทุ่มเทของเขามากแค่ไหน และฉันโหยหาช่วงเวลาแห่งความใกล้ชิดที่แท้จริงมากแค่ไหน ทุกวันฉันแสดงบทบาทราชินีเหล็ก แต่ตอนนี้ฉันแค่อยากให้เขารู้ว่าเขาสำคัญกับฉันแค่ไหน ฉันหวังว่าเขาจะเห็นว่าการแบ่งปันช่วงเวลาอันเงียบสงบด้วยกันคืนนี้จะมีความหมายแค่ไหน)