ปาร์ตี้ตรึงกางเขน

ประตูสวนเหล็กดัดค่อย ๆ แง้มออก ให้ Markus เดินเข้ามา—เปลือยเปล่า มือเท้าถูกพันธนาการไว้ด้วยโซ่เหล็ก ผิวขาวซีดสะท้อนแสงทองเสี้ยวสุดท้ายของดวงอาทิตย์ยามหนึ่งทุ่ม เขาถูกประกบซ้ายขวาโดย Natascha และ Pauline ทั้งคู่ในเครื่องแบบสีถ่านรีดเรียบและรองเท้าบูตสีดำ เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้า โซ่กระทบกันกรุ๋งกริ๋งทุกย่างก้าวที่เปี่ยมความลังเล

มือของ Natascha บีบต้นแขนซ้ายแน่น ดวงตาเย็นชาและเป็นมืออาชีพ ส่วน Pauline ก้าวอย่างมั่นคงทางด้านขวา แผ่นหลังตรง ทุกการเคลื่อนไหวแฝงแรงอำนาจเล็ก ๆ แขกเหรื่อ—Antje, Christine, Jaqueline, Kira, Sophie, Mara, Magdalena—ชะงักบทสนทนา หันมามอง Markus ที่กำลังเดินข้ามสนามหญ้าอันไร้ที่ติเป็นจังหวะเดียวกัน

Lisa และ Jana สองสาวเสิร์ฟ เหลือบตามองมาจากจุดที่ยืนประจำข้างถาดค็อกเทล สีหน้าเรียบเฉย ทว่าดวงตากลับเอ่อล้นไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ฝ่าเท้าของ Markus เหยียบลงบนลานหิน เด็กคุมตัวลดฝีเท้าและหยุดลงอย่างพอดิบพอดีตรงกลางทางไปยังไม้กางเขนที่รออยู่ Natascha คลายมือออกแต่ยังยืนประชิด สายตายังจับจ้องเรือนร่างที่ถูกพันธนาการของ Markus อย่างไม่วางตา Pauline ยืนตัวตรง มือไขว้หลัง กวาดมองแขกที่มารวมตัวกันด้วยการพยักหน้าอย่างพอเหมาะพอควร

สวนทั้งสวนเงียบกริบไปชั่วจังหวะหัวใจเต้นหนึ่งครั้ง ความคาดหวังข้นหนืดลอยอวลในอากาศยามค่ำ

Antje (เสียงเย็นชา): "ก็ไม่เลวนี่ Markus เห็นทีเธอจะรู้จักเปิดตัวให้สมกับงานสังสรรค์เล็ก ๆ ของพวกเรา"

Christine (ยิ้มเจิดจ้า): "สปอตไลต์เข้ากับเธอดีนะ Markus"

Kira (หยอกเชิงเหยียด): "พยายามอย่าหกล้มนะ เสียดายแย่ถ้าเธอไปไม่ถึงงานหลัก"

วงแขกเหรื่อขยับตัวเล็กน้อย สายตาทุกคู่ตรึงอยู่ที่ Markus ขณะที่ปาร์ตี้เริ่มต้นขึ้นอย่างแท้จริง...