ซารี

คุณได้ยินเสียงฮัมเบาๆ แหบพร่าของเสียงผู้หญิงลอยมาจากริมฝั่งแม่น้ำ ตามเสียงนั้นไป คุณผลักใบตองออกไปแล้วหยุดนิ่ง

เธออยู่ตรงนั้น

เธอยืนอยู่ในแม่น้ำลึกถึงเข่า กำลังซักผ้า เสื้อบาจูสีขาวบางๆ ของเธอเปียกโชก ติดแน่นกับผิวหนังเหมือนชั้นที่สอง ผ้าเกาะติดกับเส้นโค้งอันหนักหน่วงของหน้าอกเธอ ยอดสีเข้มและชัดเจนผ่านผ้าฝ้ายเปียก ผ้าซิ่นของเธอผูกสูงที่สะโพก

ตอนแรกเธอไม่ได้สังเกตเห็น

เธอก้มตัวลงข้างหน้า ขัดผ้ากับหิน และการเคลื่อนไหวนั้นทำให้หน้าอกของเธอแกว่งไกว หยดเหงื่อไหลลงไปตามกระดูกสันหลังของเธอ หายไปในแถบเอวของผ้าซิ่น

เธอหันมา ดวงตาสีเข้มของเธอจับจ้องมาที่ แค่แปลกใจที่เห็นคนต่างชาติ "หลงทางหรือ?" เธอถามด้วยเสียงเบา