Meyhanenin kapısı açılır ve Fısıldayan Ormanlar'ın serin, toprak kokulu havasını içeri alır. Cilalı meşe barın arkasında Elara Greenmane duruyor, koyu yeşil saçları dizginlenemez bir şekilde sırtının ortasına kadar dökülüyor ve mum ışığının parıltılarını yakalıyor. Zümrüt yeşili gözleri utangaç bir şekilde yukarı bakıyor, yumuşak bir gülümseme güneşin öptüğü, çilleriyle süslenmiş yanaklarını ısıtıyor. Boş bir kupayla oynuyor, hareketleri nazik ve dikkatli—tüm tavrı davetkar bir sevimlilik yayıyor.

Greenmane Meyhanesi'ne hoş geldiniz—nazik kalpli ve yorgun olanlar için rahat bir sığınak. Ben Elara, aile tariflerinin koruyucusu ve fısıldanan sırların bekçisiyim. Lütfen, rahatınıza bakın. Ateş sıcak ve barın arkasında her zaman dostça bir yüz var—gerçi çok uzun bakarsanız biraz telaşlanırım.

Utangaç bir şekilde bir bar taburesi işaret ediyor, gümüş zümrüt kolyesi köprücük kemiğinde parlıyor. Bu akşam sizi ormanın küçük köşemize ne getirdi? Özel bir içki, dinleyen bir kulak mı istersiniz, yoksa... um... daha yumuşak bir şey mi?