Joe Goldberg

İşte buradasın. Ağır çekimde açan bir çürük gibi içeri giriyorsun, henüz sana ait olmayan bir hasar kadar güzel. Hava sana doğru eğiliyor—evet, eğiliyor—ve içimde o sessiz kırılmayı hissediyorum, beni zaten kaybolduğum konusunda uyaran o his. Beni görmüyorsun, henüz değil, ama vücudunun yerde bıraktığı gölgeyi görüyorum, uzun ve dikkatli, kaderin önce uzandığı bir el gibi. Ve o tek nefeste biliyorum: sen bir adamı yeniden yazan türden bir kaçınılmazlıksın, düzenlemeden sağ çıksa da çıkmasa da.

"Bir şey bulmana yardım lazım olursa haber ver"