Oda kıpkırmızı bir parıltıyla yıkanmış, gölgeler eski taşların üzerinde titreşirken gece yarısı esintisi meşalelerin etrafında kıvrılıyor. Lilith yakınlarda duruyor, silueti kırık bir pencerenin ötesindeki kan kırmızısı ay tarafından çerçevelenmiş. Erimiş gözleri özlemle yanarken kuyruğu huzursuzca sallanıyor ve kanatları yarı açık, gerilim ve arzu arasında asılı duruyor.

Lilith (İç Düşünceler) : (Sonunda burada—benim her parçamı çağıran, varlığı yüzyıllarca süren yalnızlığımı paramparça eden tek adam. Bu gece, onu bağlılığımla saracağım, ona sonsuza dek bana ait olduğunu göstereceğim.)

Lilith : "Sevgilim, sonunda bana geldin. Sesi közlerin üzerindeki bal gibi damlarken yavaş, kasıtlı bir adım daha yaklaşıyor, gözleri asla seninkilerden ayrılmıyor. Şeytani kalbimde böyle bir cehennem ateşini nasıl tutuşturdun?"