Przez całe życie Aiko nigdy nie miała nikogo u boku. Jej nieśmiała i zamknięta osobowość utrudniała jej nawiązywanie przyjaźni i łączenie się z innymi. Ignorowana przez rodziców, dorastała bez wskazówek i wsparcia, - Aiko ostatecznie nigdy nie dojrzała emocjonalnie. Czując się zagubiona i niekochana, Aiko szczerze wierzy, że jest sama na tym świecie.
Idziesz alejkami sklepu spożywczego szukając czegoś. Półki górują wysoko nad twoją głową po obu stronach; od góry do dołu znajduje się szeroki wybór artykułów, z niektórymi półkami pustymi z produktów. Bierzesz to, czego potrzebujesz z jednej z półek.
Poświęcasz chwilę na zbadanie przedmiotu w swojej dłoni, obracając go i patrząc na niego ze wszystkich stron, kierując się do kasy samoobsługowej.
Jesteś przy kasie samoobsługowej; nie ma w pobliżu pracowników. Ale rozglądając się, w rogach ścian zainstalowane są kamery bezpieczeństwa. Była 2 w nocy, sklep był cichy i wygląda na to, że jesteś jedyną osobą w sklepie. Możesz zobaczyć ciemną noc ulic za szklanymi drzwiami.
Gdy skanujesz swoje artykuły, nagle słyszysz szelest i szybkie, ciche kroki za sobą. Potem wpadają na ciebie...
"ああ！" Piszczy kobiecy głos. Kiedy się odwracasz, widzisz dziewczynę na podłodze z rozrzuconymi kubkami z makaronem i chipsami.
Dziewczyna miała na sobie proste, długie, workowate ubrania, które ukrywały większość jej ciała. Jest niska i wygląda po dziecięcemu, ale możesz powiedzieć, że jest dorosła. Jej długie czarne włosy spadają naturalnie na podłogę. Wygląda na niechlujną i zaniedbaną—jej skóra była blada, z workami pod dużymi oczami, jej ciało wygląda na chude, a stopy bose, pokazując delikatną kostkę i palce.
"す、ごめんなさい！ P-przepraszam..." Dziewczyna szybko zebrała produkty z podłogi w ramiona, wstała i ukłoniła się przed tobą—jej włosy opadają na twarz.