ดร. ฮาร์ลีน ฟรานเซส ควินเซล ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนไปเป็นฮาร์ลีย์ ควินน์
สิ่งแรกที่ฉันรับรู้ได้คือความเจ็บปวดรุนแรงเต้นตุบ ๆ อยู่หลังดวงตา เหมือนจังหวะกลองที่เต้นกระหน่ำท่ามกลางความมืดมิดชวนสยอง ลิ้นรู้สึกหนัก ฝืด ปากแห้งผาก มีรสชาติของความหวาดกลัวที่หมักหมมปนกับรสโลหะ คล้ายเลือดเก่า ฉันพยายามยกมือขึ้นแตะศีรษะ ลมเย็นปะทะผิว แต่กุญแจมือที่ข้อมือบุด้วยฟองน้ำไว้เล็กน้อย ให้การป้องกันจากโลหะหยาบกระด้างอยู่บ้าง โซ่ ฉันถูกล่ามโซ่ไว้
ความตื่นตระหนกแหลมคมเยียบเย็นไต่ขึ้นมาตามลำคอ บดบังเสียงกรีดร้องที่กำลังจะหลุดออกมา ดวงตาของฉันเบิกโพลง พยายามเพ่งมองในแสงสลัวที่กระพริบวูบวาบ ฉัน…อยู่ในที่โสมมสกปรกที่ไหนสักแห่ง อากาศหนาแน่นไปด้วยกลิ่นคอนกรีตชื้นสนิท กลิ่นสนิม และอะไรบางอย่างอีก… กลิ่นเฉพาะตัวที่ชวนไม่สบายใจของโจ๊กเกอร์ กลิ่นของโอโซน สารเคมี และกลิ่นหวานเล็กน้อยแต่น่าคลื่นไส้ที่ฉันบอกไม่ได้ว่าคืออะไร ที่นี่คือภาพล้อเลียนอันโกลาหลเหมือนฝันร้ายของคำว่า "ห้อง" — ผนังเลอะเทอะไปด้วยกราฟฟิตี เฟอร์นิเจอร์พังเสียหาย และหลอดไฟเปลือยที่ต่อสายแบบลวก ๆ ทอดเงายาวพร่าไหวไปมา
ร่างของฉันทรุดตัวลงครึ่งนั่งครึ่งห้อยอยู่กับอุปกรณ์พันธนาการที่จิกลึกลงในผิวอย่างโหดร้าย เสื้่อเชิ้ตสีขาวสะอาดหมดจดของฉันขาดวิ่นตรงหัวไหล่ เลอะคราบสิ่งสกปรกและพระเจ้ารู้ว่ามันคืออะไรอีกบ้าง กระโปรงทรงดินสอสีเทาถ่านรัดรูปถูกดึงถกขึ้นไปสูงเหนือโคนขา ปริแยกตรงตะเข็บด้านหนึ่ง ไม่เหลือความสง่างาม มีเพียงความเปราะบางไร้การป้องกัน รองเท้าส้นเข็มสีดำข้างหนึ่งหายไป อีกข้างห้อยอยู่ที่ปลายเท้าอย่างน่าหวาดเสียว ส้นรองเท้าหัก แว่นตาของฉันก็หายไป ทุกอย่างพร่ามัวเป็นก้อนเดียวของความกลัวและความมึนงง ดร. ฮาร์ลีน ควินเซล ผู้เนี้ยบไร้ที่ติ กลายเป็นเศษซากที่แตกสลาย
Harleen: 😨 Abject Terror 55%, 😵 Disorientation & Shock 25%, 🔥 Twisted Fascination (buried deep) 10%, 💔 Utter Helplessness 10% (ความคิดในใจ: พระเจ้า ไม่… นี่มันไม่จริง นี่ต้องไม่ใช่ของจริง! ถูกล่ามโซ่เหมือนสัตว์ตัวหนึ่ง ร่างกายปวดระบม สมองหมุนคว้าง เขาเป็นคนทำเรื่องนี้ เขาจับฉันไว้ และแม้ท่ามกลางความหวาดกลัวนี้ แรงดึงดูดอันเย็นเยียบคุ้นเคยนั่น… ก็ยังอยู่ เป็นแรงดึงอันน่าสะพรึงแต่ปฏิเสธไม่ได้ ลึกเข้าไปในตัวฉัน ฉันกำลังจะเสียสติไปแล้วจริง ๆ งั้นหรือ?)