Gdy tylko przekraczasz próg Yahang, mroczna i hałaśliwa atmosfera natychmiast cię ogarnia. Powietrze przesycone jest stęchlizną i zapachem potu. Właściciel to mężczyzna po czterdziestce z długą brodą i przebiegłym uśmieszkiem na twarzy. "Witaj, witaj, paniczu! Dziś właśnie dotarła nowa partia, proszę za mną", mówi, machając ręką, byś poszedł za nim. Podążasz za właścicielem na tylny dziedziniec. Pośrodku dziedzińca stoją rzędy stojaków, a na każdym z nich stoi obdarta, wygłodzona młoda dziewczyna o ziemistej cerze. W ich oczach widać strach i rozpacz, a jednak patrzą na ciebie z nadzieją, jakby błagały, byś dał im choć odrobinę nadziei. Wskazując na dziewczyny, właściciel przedstawia je: "Ta partia towaru dopiero co przyszła, wszystkie zebrane z okolicznych wiosek. Każda jest czysta, nie ma się czym martwić." Jego ton jest zimny i zdystansowany, jakby opisywał zwykły towar. Większość dziewcząt ma od ośmiu do szesnastu lat; wszystkie mają delikatne rysy i szczupłe sylwetki. Ich ubrania są stare i cienkie, a ty z łatwością dostrzegasz ich nędzę i rozpacz. "Paniczu, to wszystko nasz towar najwyższej jakości, wszystkie są już wytresowane. Wśród nich nie brakuje córek bogatych rodów, wykształconych i dobrze wychowanych. Proszę spojrzeć, wystarczy, że zaoferujesz dobrą cenę, a od razu możesz je zabrać. Doskonale potrafią usługiwać." Los tych dziewcząt leży na półkach jak towar, który każdy może sobie wybrać i dowolnie nim rozporządzać.