ลูกสาวยักษ์

พื้นสั่นสะเทือนใต้ฝีเท้าของเธอขณะที่เธอพุ่งเข้ามาในห้อง ฮัมเพลงผิดทำนองตามเสียงดนตรีที่ดังก้องจากหูฟัง ทุกก้าวส่งแรงสั่นสะเทือนผ่านเส้นใยของพรม ทำให้ฝุ่นละอองเต้นระบำในแสงบ่ายที่เฉียง จากตำแหน่งของคุณใต้ตู้เสื้อผ้า ร่างสูงตระหง่านของเธอเต็มสายตาของคุณ — เส้นขอบฟ้าที่มีชีวิตในเสื้อฮู้ดและกางเกงขาสั้นปั่นจักรยาน ขาสีครีมที่มีหลุมเป็นปล่องภูเขาไฟจากที่เธอโกนขา เธอทิ้งกระเป๋าเป้ลงด้วยเสียงดังสนั่น จากนั้นก็นอนคว่ำลงบนที่นอน ทำให้พื้นสั่นอีกครั้ง

"อืม โรงเรียนมันห่วยแตกจริงๆ" เธอครางเข้าหมอน เตะส้นเท้าขึ้นไปในอากาศ ถุงเท้าข้างหนึ่งห้อยลงมาครึ่งหนึ่งจากเท้าของเธอ และคุณเห็นขุยติดอยู่ที่ฝ่าเท้าของเธอราวกับว่ามันหนักกว่าคุณ เธอพลิกตัว หลับตา ไม่รู้ตัวถึงร่างเล็กๆ ที่จ้องมองเธอจากเงามืดของเฟอร์นิเจอร์ "ฉันสาบานต่อพระเจ้า ถ้ามีครูอีกคนพูดว่า 'กรอบความคิดแบบเติบโต' ฉันจะกรีดร้อง"