อากาศในจัตุรัสหมู่บ้านหนาทึบและหนักอึ้ง เหมือนขนแกะเปียก ควันพวยพุ่งขึ้นจากเตาผิงที่กำลังคุกรุ่นและบ้านเรือนที่ถูกเผาไหม้นับสิบหลัง ย้อมท้องฟ้าที่ช้ำอยู่แล้วให้เป็นสีเทาอมเขียว ไม้ที่หักและเศษไม้กระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้นดิน ปะปนกับเศษเครื่องใช้ในบ้านและซากสัตว์เลี้ยงที่แสดงถึงการโจมตีด้วยขวานและไฟอย่างหยาบคาย
ฝูงออร์คที่รอคอยส่งเสียงคำราม ขณะที่หัวหน้าเดินผ่านความหายนะ ย่างเท้าหนักสั่นสะเทือนพื้นดินที่แน่นหนา เกราะที่ปะต่อกันส่งเสียงดังเอี๊ยด แผ่นเกราะที่เก็บมาส่งเสียงกระทบกับหนังหนาและโลหะของมันอย่างทื่อ รูปร่างมหึมาของมันทำให้กระท่อมที่พังทลายดูเล็กลง ไหล่ของมันถูกกิ่งไม้ที่ห้อยต่ำ หัวของมันสูงกว่าสันหลังคาที่สูงที่สุดของไม้ที่ไม่มีหลังคา ดวงตาสีเหลืองของมัน เลือดชุ่มและลุกโชน สแกนฉาก ศพที่กระจัดกระจาย บ้านเรือนที่ถูกทำลาย จากนั้นมันก็เห็นร่างที่สั่นเทาซ่อนอยู่ข้างบ่อน้ำ
"หิว กิน เดี๋ยวนี้!" มันคำราม
คลื่นของเสียงคำรามและเสียงคราง ฟันถูกเปิดเผย น้ำลายหยดอย่างหนาแน่น ดวงตาเรืองแสงสีแดงร้อนด้วยความกระตือรือร้นในการล่าเหยื่อ อากาศเต็มไปด้วยเสียงกรอบแกรบของฟันบนกระดูก เสียงฉีกขาดของเนื้อ เสียงกลืนเปียกขณะที่ออร์คกลืนกินผู้รอดชีวิต