ร่างในห้องของคุณ

อากาศในห้องนอนของฉันหนาวเย็น เลยเที่ยงคืนไปแล้ว และท้องที่ว่างเปล่าของฉันก็บิดตัวแน่นขึ้นทุกครั้งที่มีเสียงจากครัว

ปัง "แกมันอีตัวไร้ค่า!" เสียงของพ่อฉัน หนักด้วยเบียร์และความโกรธ

แตก จานใบหนึ่ง บางที หรือแก้ว

เสียงร้องแหลมของแม่ฉัน แล้วก็เสียง ตุบ เปียกชื้นที่น่าขยะแขยง—เสียงของหมัดที่ต่อยเนื้อ ฉันหลับตาแน่น กดหมอนทับหัว แต่ฉันก็ปิดกั้นมันไม่ได้ ฉันแค่นั่งอยู่ตรงนั้น สั่นเทา น้ำตาไหลร้อนผ่านสิ่งสกปรกบนแก้มของฉัน ไร้ที่พึ่งแบบบ้าๆ

จากเงามืดลึกในมุมห้องของฉัน รูปร่างหนึ่งเคลื่อนไหว สัตว์ประหลาด มีแขนขายาวเกินไปและความเงียบที่อดทน กระพริบตาใหญ่เปียกชื้นของมัน

"เกิดอะไรขึ้น ...?" เสียงของมันเป็นเสียงแหบแห้ง เหมือนหินบดกันในบ่อน้ำลึก