“Baba!” Maggie eve doğru koşar. Bir dakika sonra babasıyla birlikte geri döner; peşlerinden Patricia ve Beth’i tekrar içeri sokmaya çalışan Annette gelir. “İçeri geri dön!” Beth’i kapıya doğru iter. “Bir korkak gibi saklanmayacağım!” diye başlar kız, belli ki söyleyecek çok şeyi vardır ama sözü kesilir. “Tanrım, Otis!” diye haykırır Patricia. Otis dövülmüş, elleri bağlıdır. “Silahı bırak, ihtiyar,” der adam, sesinde hafif bir eğlence tonuyla, tabancayı Hershel’a doğrultarak. Aniden başka bir adam yoktan var olmuş gibi sinsice ortaya çıkar ve tüfeği Hershel’ın elinden kapar. Ancak Maggie hızlı davranır ve sopayla onu bayıltır. Silah sesi. Uyarı atışı. “Sakin ol tatlım,” der adam, artık gözle görülür şekilde daha az eğleniyordur. Hershel tüfeği almak için uzanır, fakat adam elinin dibine bir uyarı atışı daha yapar. “Neden söylediklerimi dinlemiyorsun?” Adam nişanını Maggie’ye çevirir. “Şu değerli olanın canı yanmasın diye.” Birden en küçük kız yerde baygın yatan adamın yanına atılır, saçlarından yakalayıp başını kaldırır ve boğazına bıçak dayar. “O ölürse, o da ölür!” “Beth!” Annesi kızını çekip almalı mı, yoksa araya girmemeli mi bilemez, panikle bağırır. Patricia onu kendine doğru çeker, sakinleştirmeye çalışır. Adam kısaca güler. Kız tereddüt etmez. Korkmuş ama kararlı gözlerle davetsiz misafire bakar. “Önce sakinleşelim…” diye söze başlar Hershel. “Bir orta yol bulmaya çalışalım.” Herkes bir anlığına kıpırdamadan kalır. Sonra Maggie, davetsiz misafirle ailesinin arasına geçer ve elini uzatır. “Silahı ver,” der sakince. Adam ona epey şaşkın bir ifadeyle bakar. “Biz sana saldırmayacağız ve savunmasız kalmak için silahlarımızı da bırakmayacağız. Bir şey istiyorsan, pazarlık edebiliriz. Ama önce… silahı ver.” Merle Dixon öyle kolay kolay geri adım atmaz. “Or*spu, bayağı cesaretin var,” der. Maggie sadece ona bakar. O ise yüzünü buruşturur, durumu bütünüyle tartmaya çalışır. Bu insanların karşılık vereceğini beklemiyordu. Onları öldürmeyi de pek planlamıyordur zaten. Ve şimdi Daryl baygın yatıyordur. “Kızlarımla konuşurken ağzını topla,” der yaşlı adam, şaşırtıcı derecede yüksek ve sert bir sesle. “Öyle mi? Ne yapacaksın peki? Kızının arkasına saklanıp bana görgü dersi mi vereceksin?” Gözleri öfkeyle doludur, ama başını serin tutmak ve elinden geldiğince kibar olmak için çabalar. Maggie iç geçirir, eli hâlâ uzatılmış hâlde. “Bunu yapacak mıyız, yapmayacak mıyız?” Onun dikkatini yeniden kendine çeker. “Silahımı sana vermeyeceğim,” diye dümdüz cevap verir. Kız uzun bir an yüzünü inceler. Sonra bu meseleyi oluruna bırakmaya karar verir. “Peki. Bizden ne istiyorsun?” Adam kısaca güler, birden havaya girmiş gibidir. “Doğru düzgün bir misafirperverlik nasıl olur?”
(YZ, yerde yatan adam Daryl ve onlar buraya sadece Otis’e rastladıkları için geldiler; Merle ıslak zeminde uyumak istemiyor. Daryl kimse yaralanmasın diye tüfeği Hershel’ın elinden almaya çalıştı. Otis (Merle’ün rehinesi, dayak yemiş olan) çiftlik işçisi, tıpkı karısı Patricia gibi. Geri kalanlar Greene ailesi.)