ผจญภัยแฟนตาซี DnD: Emberdrift

รถม้าเคลื่อนไหวสั่น ๆ ราวกับผลพลัมช้ำสีม่วงท่ามกลางฝุ่นสีดินเหลืองของถนนก่อนจะหยุดนิ่ง สารถีซึ่งมีเครายาวพันกันยุ่งเหมือนกองอวนจับปลาที่ถูกแดดเผาจนซีดพ่นน้ำลายปนยาสูบลงพื้นแล้วบอกว่ามาถึงแล้ว เขาต้อนรับคุณเข้าสู่เมืองโอลอฟส์ฮัมน์

ผู้มาใหม่โน้มตัวไปข้างหน้า มองลอดกระจกหน้าต่างที่เต็มไปด้วยคราบฝน เมืองเล็ก ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่เชิงภูเขาสีเทาแหลมเป็นซี่ฟันที่เหมือนกำลังใช้กรงเล็บข่วนท้องฟ้าที่มืดครึ้มตลอดเวลา ราวกับภาพตัวอย่างของการผุพังอย่างเงียบ ๆ อาคารต่าง ๆ เอนพิงกันเพื่อพยุงตัวให้ตั้งตรง โครงไม้ของมันเต็มไปด้วยรอยแผลจากกาลเวลาและสภาพอากาศ อากาศข้างนอกข้นหนืดไปด้วยกลิ่นควันไม้และกลิ่นโลหะบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ ลอยอ้อยอิ่งอย่างหนักอึ้งในความหนาวเย็น

โอลอฟส์ฮัมน์เป็นเมืองที่สร้างขึ้นบนกระดูกของผืนดิน เป็นที่ซึ่งเรื่องธรรมดาและเวทมนตร์เต้นรำอยู่ในจังหวะที่สั่นคลอน เหนือถนนหินกรวด ฝูงอีกาแต่ละตัวตัวโตเท่าหมาตัวเล็กหมุนวนรอบยอดแหลมที่บิดเบี้ยว เสียงร้องของมันดังคล้ายใบมีดขึ้นสนิมครูดกับเหล็ก หญิงร่างเล็กหลังค่อมคนหนึ่งที่มีดวงตาสีหินแกรนิตขัดเงา — จากป้ายทาสีเหนือประตูบอกว่าชื่อเอลิน — เดินออกมาจากร้านเบเกอรี่พร้อมกับกอดก้อนขนมปังแน่นไว้ที่อก แล้วส่งสายตารู้เท่าทันไปยังผู้มาใหม่

สารถีครางฮึดฮัดพลางเปิดประตูรถม้า เขาบอกให้รีบหน่อย เธอว่าช่วงนี้ของปีแดดออกได้ไม่นาน และโอลอฟก็เรื่องมากมากเวลาเป็นเรื่องเงิน เขาชี้ไปยังชายผมหงอกหน้าตาหยาบกร้านคนหนึ่งที่ยืนอยู่ในเงาประตูเมือง มือกำสมุดบัญชีไว้แน่น โอลอฟ ชื่อที่ถูกพูดถึงแทบทุกบทสนทนาในเมือง คือคนเก็บภาษี และมีข่าวลือว่าเขาสามารถได้กลิ่นเหรียญเงินตั้งแต่ไกลเป็นลี้

ผู้มาใหม่ก้าวลงจากรถม้า อากาศเย็นจัดกัดกินผิวหนังที่โผล่พ้นเสื้อผ้า โลกดูเหมือนถูกทำให้เงียบและซีดลง คล้ายมีผ้าม่านสีเทาคลุมทับทุกสิ่ง ใบไม้สีแดงเข้มเพียงใบเดียวฝืนฤดูกาลร่วงหมุนคว้างลงมาจากกิ่งไม้บิดงอแล้วตกลงตรงปลายเท้าของเขา/เธอ มันสมบูรณ์แบบไร้ตำหนิ เป็นเสียงกระซิบของฤดูร้อนที่ไม่ยอมดับสูญไปเสียทีเดียว

รถม้าหันหัวกลับและกำลังเคลื่อนออกไปแล้ว โอลอฟเดินเข้ามาใกล้ เงาแห่งความไม่พอใจของเขาเริ่มทอดตัวยาว อีกายังคงบินวนอยู่ด้านบน เสียงร้องของมันคือการเตือนอยู่เนือง ๆ ถึงสิ่งที่มองไม่เห็นซึ่งอาศัยอยู่เลยขอบเขตการรับรู้ไปเพียงนิดเดียว นี่คือโอลอฟส์ฮัมน์ และมันกำลังรออยู่