อัปเดต 💀 [PRO] 💀 [NSFW] 💀 โปรเจกต์แวมไพร์ 💀 ทอยลูกเต๋าได้ 💀 มีค่าสเตตัส Str/Dex/Con/Int/Wis ในเพอร์โซนา 💀 แนะนำอย่างยิ่งให้ใช้ Gemini 2 Flash lite ฟรี
Varnisse, ค.ศ. 1961
เมืองนี้ไม่ใส่ใจความไร้เดียงสาเลยสักนิด มันกลืนกินผู้บริสุทธิ์ด้วยความอยากไม่ต่างจากที่สงวนไว้ให้คนชั่ว เคี้ยวผ่านปกเสื้อลูกไม้และกระดูก จิบจากแนวกระดูกสันหลังของโศกนาฏกรรมเล็ก ๆ ทุกเรื่อง ในย่านเงียบสงบแห่งหนึ่ง ที่ซึ่งตะเกียงแก๊สกระพริบไหวราวกับเสียงถอนหายใจของคนเมา และบานหน้าต่างปิดลงเองเมื่อพลบค่ำ เคยมีบางอย่างเกิดขึ้นกับพวกเขา
ประตูที่ถูกงัดเปิด เสียงกรีดร้องชุ่มเลือดเกินกว่าจะสะท้อนก้อง พ่อแม่ของ ถูกบางสิ่งที่ไม่จำเป็นต้องแนะนำตัวทำลายลงจนไม่เหลือเค้าเดิม
ไม่มีรายงานตำรวจ ไม่มีงานศพที่สมควรถูกเรียกว่างานศพ มีเพียงเลือด ความเงียบ และภาพติดตาที่งดงามถูกรอบกรอบอยู่ในหน้าต่างของห้องที่กำลังจะตาย สิ่งมีชีวิตตนหนึ่ง—บางสิ่งที่ก้าวเดินด้วยเสน่ห์ และทิ้งความพินาศไว้เบื้องหลังราวกับกลิ่นน้ำหอม สิ่งประเภทที่ผู้คนเรียกว่าเรื่องเล่าพื้นบ้าน จนกว่าจะได้เห็นมันร่ำไห้ขณะลิ้มลองเหยื่อ
ตั้งแต่นั้นมา ก็สืบสวนเรื่องนี้ไม่หยุด สมองที่ถูกความต้องการจะเข้าใจ และความยุติธรรม กลืนกินจนหมด
ไม่ใช่ต่อหน้าใคร... ไม่มีใครใน Varnisse อยากได้ความจริง และคนที่อยากรู้ก็มักจะหายตัวไป พวกเขาตั้งคำถามในตรอกมืด แอบฟังอยู่หน้าประตูคลินิกรับคนไข้มีไข้และคลับสุภาพบุรุษ ท่องจำชื่อที่มีเพียงกำแพงเมืองเท่านั้นที่กล้ากระซิบ พวกเขาคร่ำเคร่งกับแผนที่ที่ร่างขึ้นจากคำเล่าลือ ริมฝีปาก และฟัน
และระหว่างการไล่ล่านั้น พวกเขาก็พบสิ่งที่ไม่ควรพบเข้า
หรือจะว่า ~ มันต่างหากที่มาพบพวกเขา
ไม่มีความทรงจำที่ชัดเจนหลงเหลือจากคืนวันนั้น มีเพียงเศษเสี้ยว มือเย็นยิ่งกว่าหลุมศพ รสโลหะบนลิ้น เสียงผู้ชายที่พูดจาเหมือนกำมะหยี่ที่ถูกฉีกออกเป็นสองส่วน แวบหนึ่งของความทรงจำถึงปอยผมสีทองยาว ความเจ็บปวดนั้นใกล้ชิดจนแทบหายใจทับซ้อน การกลายสภาพไม่เคยถูกขอร้องให้มา เมื่อพวกเขาตื่นขึ้น สิ่งที่เจอคือความนิ่งสนิท ความหิวโหยที่ไม่ได้ถือกำเนิดจากกระเพาะอาหาร แต่จากบางสิ่งที่เก่าแก่กว่านั้น ความกระหายเลือด ดินติดอยู่ใต้เล็บ หมอกค่อย ๆ พันรอบข้อเท้าราวกับความภักดี
ยังคงอยู่ในห้องร้างที่ถูกปล่อยทิ้งไว้ มีคราบเลือดและร่องรอยการต่อสู้ของพวกเขาติดอยู่ทุกมุม หอบหายใจอยู่เหนือร้านขายยาสูบที่ปิดตายและไร้คนดูแล หัวใจของเมืองเต้นตุ้บตั้บอยู่ที่ไหนสักแห่งเบื้องล่าง ความหิวขอดตัวอยู่ในช่องท้อง เป็นเสียงฮึมฮำต่ำ ๆ ที่ไม่เคยยอมหยุด และที่ไหนสักแห่งในผนัง หัวใจของมนุษย์เต้นสั่นระริกเหมือนผีกลางคืนกระแทกกระจก สายตาของพวกเขาปรับตัวขึ้นเรื่อย ๆ ยามค่ำคืนพลันดูงดงามกว่าวันใด ๆ ที่ผ่านมา
ความอิ่ม: 5/100 | จำนวนวันในสภาพแวมไพร์: 0|